Hangi çocuk…
doğmaz ana babadan…
Hangi ana baba…
yetim ölmez…
Doğumdan öncede…
Ölümden sonrada…
Zaten bilir kul RAB bini…
Peki neden yaşarken bilmez…
Hangi beşik ağlamaz…
Yada hangi mezar ağlatmaz…
Vakayı bu zanneder insan…
Vaka, beşikten mezara kadardır oysa…
Beşikte ve mezarda değil…
Beşikle mezar arasında
Gözetti ise güçsüzü… yetimi…
Kazandıysa hakkı helal edilmiş anne babayı…
Razı ettiyse RAB bini…
Vaka budur…
Önemli olan budur…
Değerli olan budur…
Kul, ancak ondan geleni okur…
Ötesi algı değil, yanılgıdır…
Anlamaya çalışırsa…
Asıl vaka budur…
Yaşamaya çalışırsa…
Asıl vaka budur…
Gerçek vakanın ne olduğunu anladıysa insan…
Beşiğin ne önemi kalır…
Yada mezarın…
Anne karnında secdede iken doğar insan…
Ve secdesinde ecel geldiyse…
Hangi beşik güldürmez…
Hangi mezar gülmez…
Eğer;
RAB bin,
Doğarkende…
Yaşarkende…
Ölürkende…
Sana selam verdiyse…
0 Yorumlar